Poetsen met plastic
Plastic soep is geen smakelijk hapje, maar een brei van stukken plastic in de oceaan. Wie op het strand kijkt wat de zee allemaal aan land brengt, komt van alles tegen: van visnetten, tot opgelaten ballonnen, snoepverpakkingen en drinkflesjes. Er zitten ook stukjes plastic bij die net zo klein zijn als het zand en dus amper opvallen: microbeads. Die kleine plastic bolletjes worden bewust toegevoegd aan allerlei verzorgingsproducten: aan scrubgel en doucheschuim bijvoorbeeld.
Die microbeads glippen door de waterzuivering en stromen zo de zee in, waar vissen en schelpdieren ze opeten. De plastics zit ook in sommige tandpasta’s, waardoor mensen ze ook ongemerkt opeten.
Leerlingen kunnen zelf testen of er in hun tandpasta of doucheschuim ook plastic bolletjes zitten. Neem daarvoor een verzorgingsproduct en los een flinke lepel op in een bakje water. Roer goed tot alles is opgelost en giet het water vervolgens in een koffiefilter. Wacht tot al het water is weggezakt en bekijk de inhoud van het zakje. Witte of blauwe spikkels? Dat zijn microbeads! In het WikiWijs-arrangement over plastic soep zie je een filmpje van deze proef en nog meer informatie. Kijk op de site www.beatthemicrobead.org voor lijsten van alle verzorgingsproducten waar wel of geen plastic in zit. Ook kun je een app downloaden, die de streepjescode van flacons en tubes scant en direct laat weten of het product microbeads bevat.
Groep 7 + 8 | Doel: zelfstandig onderzoek doen naar verontreiniging van het leefmilieu | Materiaal: verzorgingsproducten, koffiefilters, bakjes, water
door Maartje Kouwen