Bouwen met natuur in de stad
De strijd tegen het water zit Nederlanders in het bloed. Maar alleen dijken bouwen en rivieren indammen is niet genoeg. ‘We hebben oplossingen nodig die waterveiligheid én leefbaarheid vergroten. Daarom omarmen we de krachten van de natuur en zorgen we dat rivieren en natuur ook in de stad weer kansen krijgen. Het moet weer echt gaan leven.’ Dat zegt Marjolein van Wijngaarden, directeur van stichting EcoShape en spreker op het congres Building the Future op 11 november in Utrecht. Bouwen met de natuur is volgens haar nodig om steden in een laag land als Nederland weerbaarder te maken tegen wateroverlast en tegelijk recreatie en natuur te versterken.
Stedelingen meer in contact te brengen met de rivier en de natuur is ook een doel van het Ecoshape-project Building with Nature. In de komende tijd krijgt Rotterdam bijvoorbeeld een getijdenpark, Dordrecht een groene stadswijk op een voormalig scheepsbouwterrein en Delftzijl een groot buitendijks strand in de Waddenzee. Nu zijn oeverranden in steden nog vaak hard, van steen of beton en ontoegankelijk voor planten en dieren. Daar wil het project verandering in brengen. Want juist zachte, begroeide oevers zijn goede golfremmers. Ze kunnen soms zelfs gemaakt worden van het slib dat vrijkomt bij het uitbaggeren van havens en vaarwegen.
Zo zullen in het Rotterdamse getijdepark bij het Mallegat straks de oeverranden worden afgevlakt. Daardoor ontstaat een leefomgeving die vissen en vogels aantrekt. Het park moet Rotterdammers ook weer bewust maken van eb en vloed, en de doorlopende strijd voor droge voeten die die met zich meebrengen.
Het klimaat verandert en de zeespiegel stijgt. Daarom is leren omgaan met water niet alleen van groot belang voor Nederlanders, het is ook een interessant exportproduct, meent Van Wijngaarden. ´In 2020 leeft 80 procent van de wereldbevolking in kustgebieden.´
Website over Building with Nature in de Stad
Magazine Stadswerk
Building with Nature-website
Filmpje ‘Natuur in de stad’ van Nieuws uit de Natuur (NTR Beeldbank)
door Gert van Maanen